Foto: Shutterstock
Italiaanse onderzoekers hebben tijdens het Europese neurologiecongres en in het tijdschrift *Headache* verrassende eigenschappen onthuld van GLP-1-agonisten.
In een monocentrische pilotstudie onderzochten Napolitaanse neurologen de werkzaamheid van liraglutide, een agonist van de glucagon-like peptide-1 (GLP-1) receptor, bij 26 obese volwassenen (gemiddelde BMI: 34 kg/m²) met chronische migraine (≥ 15 hoofdpijndagen per maand). Na 12 weken titratie tot 1,8 mg/dag daalde het aantal maandelijkse hoofdpijndagen met 11 (p < 0,001), en de MIDAS-score verminderde met 35 punten, wat wijst op een duidelijke verbetering van de professionele, academische en sociale functionaliteit.
GLP-1 RA’s, reeds ingeburgerd in de behandeling van type 2 diabetes en cardioprotectie, lijken hier een effect te hebben dat losstaat van gewichtsverlies: de BMI daalde slechts van 34,01 naar 33,65 kg/m² (niet significant), en een covariantieanalyse toonde geen verband tussen gewichtsverandering en klinische respons. Deze dissociatie wijst op een ander mechanisme, mogelijk via modulatie van de intracraniële druk. De onderzoekers sloten idiopathische intracraniële hypertensie uit op basis van het ontbreken van papiloedeem en VI-zenuwverlamming. Liraglutide vermindert de productie van cerebrospinaal vocht en verlicht de compressie van veneuze sinussen, wat de afgifte van het calcitonine-gen-gerelateerd peptide (CGRP) zou kunnen verminderen en zo de trigemino-corticale sensitisatie — een belangrijke pijler van therapieresistente migraine — doorbreken.
De behandeling werd goed verdragen: milde misselijkheid en constipatie kwamen bij 38% van de deelnemers voor, maar leidden niet tot stopzetting van het middel. Op basis van deze bemoedigende resultaten bereiden de auteurs een gerandomiseerde, dubbelblinde studie voor, met directe of indirecte meting van de intracraniële druk en evaluatie van mogelijk beter verdraagbare GLP-1-agonisten.
Als deze gegevens worden bevestigd, zouden GLP-1-agonisten een nieuwe profylactische strategie kunnen vormen voor migrainepatiënten die resistent zijn voor bestaande behandelingen — een voorbeeld van zinvol farmacologisch hergebruik binnen de neurologie. Door de lage kostprijs en de vertrouwdheid van artsen met deze klasse zou integratie in eerstelijnsbehandelingsschema’s snel kunnen verlopen.
Delen via e-mail