Foto: Shutterstock
Droge ogen (Dry Eye Disease, DED) is een multifactoriële aandoening met belangrijke functionele gevolgen, vooral bij mensen boven de 50 jaar. De werkelijke prevalentie bleef lange tijd onzeker, met schattingen die varieerden tussen 5% en 50%. Recente gegevens uit het NESTS-programma, gepresenteerd op het congres van de European Society of Cataract and Refractive Surgeons (Kopenhagen, Denemarken), tonen aan dat meer dan één op de twee mensen in Europa en de Verenigde Staten ermee te maken heeft, terwijl slechts 17 tot 20% van de patiënten een medische diagnose krijgt.
De Poolse studie is gebaseerd op enquêtes onder meer dan 7.500 deelnemers uit verschillende landen: de VS, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland, Polen en Saoedi-Arabië. Daaruit blijkt dat 58% van de algemene bevolking symptomen meldt die wijzen op droge ogen, zoals droogheid, branderig gevoel, prikkeling en wisselende gezichtsscherpte. In de helft van de gevallen treden de klachten dagelijks op. Toch wacht een derde van de patiënten meer dan vijf jaar voordat ze een arts raadplegen, waardoor de behandeling van een progressieve aandoening wordt vertraagd — een aandoening waarbij chronische ontsteking de schade aan de klieren en het hoornvlies verergert.
De functionele gevolgen zijn aanzienlijk: 17% vermijdt nachtelijk autorijden, het visueel comfort bij lezen of schermgebruik neemt af, en ook het sociale en esthetische leven (zoals make-upgebruik) lijdt eronder. Het gebrek aan informatie is schrijnend: 70% van de patiënten is niet op de hoogte van de beschikbare behandelopties en 40% kent de mogelijke complicaties niet, zoals blefaritis, verminderd zicht of slechtere chirurgische resultaten bij cataract- of refractieve chirurgie.
De behandeling bestaat voornamelijk uit kunsttranen, maar die worden zelden gepersonaliseerd: slechts 25% van de patiënten vindt dat hun behandeling goed aansluit bij hun klachten. De studie benadrukt de noodzaak van systematische screening in de oogzorg, betere voorlichting aan het publiek en gestandaardiseerde protocollen om de verschillende vormen van droge ogen te onderscheiden.
DED is een veelvoorkomende, sterk ondergediagnosticeerde en onderbehandelde aandoening, waarvan vroege herkenning en aanpak kunnen helpen om blijvende aantasting van de visuele levenskwaliteit te voorkomen.
Delen via e-mail