Foto: Shutterstock
Wat als teken gevoelig zouden zijn voor de statische elektriciteit die hun potentiële gastheren uitzenden, waardoor ze de energie krijgen om zich vast te hechten? Dit is een interessante vraag, want in tegenstelling tot vlooien kunnen teken niet springen. Er werd gedacht dat ze gewoon op het te besmetten dier zouden vallen vanuit een bosje waar ze zich vastklampten, maar het lijkt erop dat ze zich ook door de lucht kunnen verplaatsen. Dit onderzoek, gepubliceerd in Current Biology, is het eerste in zijn soort waarbij statische elektriciteit betrokken is bij de aanhechting van het ene dier aan het andere. Teken zijn dragers van ziektes zoals de ziekte van Lyme, die veel mensen en dieren het leven zuur maken en zelfs tot de dood kunnen leiden. Het is daarom cruciaal om het vermogen van teken om zich aan mensen en dieren te hechten te verminderen. De onderzoekers ontdekten dat teken werden aangetrokken door statisch geladen oppervlakken in de lucht, door kieren van enkele millimeters of centimeters, gelijk aan de menselijke schaal van een flat met meerdere verdiepingen. Ze gebruikten eerdere metingen om wiskundig de intensiteit te voorspellen van het elektrische veld dat wordt opgewekt tussen een geladen dier en het gras waarop teken zich gewoonlijk bevinden. Door teken onder een geladen elektrode te plaatsen, bevestigden ze dat teken werden aangetrokken door statische elektriciteit. Deze bevindingen hebben bredere implicaties en potentiële toepassingen. Dit mechanisme zou toegepast kunnen worden op andere parasieten zoals mijten, vlooien en luizen, waardoor het een universeel proces wordt om dieren aan elkaar te binden. Het zal nodig zijn om de waarde van methoden voor het elimineren van statische elektriciteit te beoordelen om besmetting van onszelf en onze huisdieren te voorkomen. Onderzoekers willen nu graag weten of teken in staat zijn om de elektrostatische lading te detecteren van potentiële gastheren die op hen afkomen.
Delen via e-mail