Foto: Shutterstock
Voor het eerst is een studie over een vaccin tegen Covid-19 gepubliceerd. Dit is belangrijk, omdat de publicatie van een publiek kritisch artikel momenteel de basis vormt voor de vergunning voor het in de handel brengen, ook al is er sinds het begin van de pandemie grotendeels afgezien van deze regel…
De AstraZeneca/Oxford University Covid-19 vaccin studie is zojuist gepubliceerd in de Lancet. De algemene resultaten waren bekend: 70% werkzaamheid in vergelijking met de controlegroep, die het meningokokkenvaccin (ACWY) of een placebo heeft gekregen. Dit is de som van 4 studies die tegelijkertijd in het Verenigd Koninkrijk, Brazilië en Zuid-Afrika zijn uitgevoerd. Dit betekent dat bij drie zeer verschillende populaties de effectiviteit gelijk is gebleven, wat geruststellend is.
De mediane follow-up was 3 maanden. In de huidige context kan dit als voldoende worden beschouwd om op grotere schaal te kunnen vaccineren. Andere vaccins met dezelfde opvolging zijn al op de markt...
Tussen 23 april en 4 november 2020 namen 23.848 deelnemers deel en 11.636 deelnemers (7548 in het Verenigd Koninkrijk, 4088 in Brazilië) werden opgenomen in de primaire tussentijdse rendementsanalyse. Onder de deelnemers die twee standaarddoses kregen, was de werkzaamheid van het vaccin 62,1% en onder de deelnemers die een lage dosis kregen, gevolgd door een standaarddosis, was de werkzaamheid 90%. Er was geen verschil in werkzaamheid in de groepen die de tweede dosis binnen of na 6 weken kregen. Vanaf 21 dagen na de eerste dosis werden 10 gevallen in het ziekenhuis opgenomen voor COVID-19, allemaal in de controlegroep; twee werden geclassificeerd als ernstige COVID-19, inclusief één overlijden.
In de bespreking van het artikel analyseren de auteurs de redenen voor de schijnbare betere effectiviteit van de eerste vaccinatie bij lage dosis (LD) in vergelijking met de standaarddosis (SD). Ten eerste kwam deze "fout" in het Verenigd Koninkrijk voor bij een kleine groep mensen. De auteurs sluiten een toevallig effect niet uit, maar er bestaan wel verschillen tussen de subgroepen. Zo werden bijvoorbeeld asymptomatische mensen gevaccineerd met een LD-vaccin gevolgd door een SD-vaccin en kregen ze een werkzaamheid van 58,9% tegenover 3,8% voor de asymptomatische SD-/SD-groep. Er zijn verdere studies aan de gang om dit resultaat te analyseren. Maar ook kinderartsen ervaren dit fenomeen bij het vaccineren met bijvoorbeeld het meningokokken-conjugaatvaccin. Als we een halve dosis vaccin zouden kunnen geven, zou de potentiële populatie die gevaccineerd kan worden uiteraard verdubbelen. Het snel bereiken van voldoende vaccinatiegraad is een gezondheidsdoelstelling en een maatschappelijke uitdaging.
Delen via e-mail