Onderzoek gepubliceerd door een Californisch team verduidelijkt de neurobiologische mechanismen waarlangs sociale steun het lichaamsmassa-index (BMI) en eetgedrag beïnvloedt.
Deze dwarsdoorsnedestudie toont aan dat huwelijksrelaties met sterke emotionele steun een geïntegreerde route activeren die hersenfunctie, metabolisme en oxytocine omvat.
Analyse van klinische gegevens, waaronder hersenbeeldvorming en metabole profilering, wijst uit dat gehuwde personen die veel emotionele steun ontvangen een lagere BMI en minder verslavingsgericht eetgedrag vertonen. Op neurologisch vlak leidt blootstelling aan voedselstimuli bij deze personen tot een sterkere activatie van de dorsolaterale prefrontale cortex, een gebied dat verantwoordelijk is voor remmende controle en eetlust.
Het metabole darmprofiel van deze deelnemers toont ook gunstige veranderingen in tryptofaanmetabolieten. Deze verbindingen, geproduceerd door het microbioom, reguleren ontsteking, energiebalans en serotoninesynthese. Oxytocine blijkt de centrale bemiddelaar van dit proces: het fungeert als een biologisch boodschapper die zowel de hersencircuits van zelfcontrole versterkt als een gezond metabool profiel bevordert. Volgens de auteurs is dit hormoon de “dirigent” die de interactie tussen hersenen en darmen coördineert.
Deze resultaten suggereren dat de kwaliteit van sociale interacties een biologische determinant vormt van de metabole gezondheid, vergelijkbaar met voeding of lichaamsbeweging.
Delen via e-mail