Een Zweedse observationele studie (NEJM, 2020) geeft aanwijzingen van een beschermend effect van HPV-vaccinatie tegen baarmoederhalskanker (en dus niet enkel bescherming tegen de premaligne laesies, wat reeds lang gekend is), met de grootste winst wanneer werd gevaccineerd vóór de leeftijd van 17 jaar. Hieronder enkele details.
Een Deense observationele studie (BMJ, 2020) toont geen causaal verband tussen HPV-vaccinatie en optreden van syndromen die gepaard gaan met autonome dysfunctie: chronisch-vermoeidheidssyndroom, complex-regionaal-pijnsyndroom en posturaal-orthostatisch-tachycardiesyndroom. Hieronder enkele details.
Beide studies betroffen het 4-valent HPV-vaccin, dat niet meer beschikbaar is (zie “Commentaren”). Deze observationeel verkregen resultaten zijn minder sterk qua bewijskracht dan gegevens uit gerandomiseerd onderzoek, maar het zijn op dit ogenblik de enige studiegegevens over het effect van de vaccinatie op het optreden van baarmoederhalskanker. Voor zeldzame en/of laattijdige ongewenste effecten zijn observationeel verkregen gegevens meestal de ‘best evidence’ waarover we beschikken.
Delen via e-mail