Terwijl de HIV-behandelingsconferentie in Glasgow van start gaat, toont een NIH-studie aan dat een vroege behandeling van een HIV-geïnfecteerde gunstig is, wat betekent dat vroege opsporing ook belangrijk is.
Sciensano en andere Belgische organisaties hadden in het verleden al aangetoond dat een te late diagnose waarschijnlijk een van de ernstigste valkuilen is in de zorg voor HIV-patiënten zelf, maar ook in de strijd tegen de verspreiding van het virus.
De NIH-studie maakt het punt nog sterker. De resultaten zijn gebaseerd op een uitgebreide follow-up van deelnemers aan het onderzoek Strategic Timing of Antiretroviral Treatment (START), gefinancierd door de National Institutes of Health. In 2015 toonde de START-studie een vermindering van 57% aan van het risico op AIDS en ernstige niet-AIDS gezondheidsuitkomsten bij deelnemers die begonnen met antiretrovirale behandeling wanneer hun CD4+ T-celtelling hoger was dan 500 cellen per kubieke millimeter (mm³), vergeleken met degenen die niet begonnen met antiretrovirale behandeling totdat hun CD4+-celtelling onder 350 cellen/mm³ kwam of zij AIDS ontwikkelden. Na het verslag van 2015 over deze resultaten werd de deelnemers in de uitgestelde behandelingsarm geadviseerd om met een antiretrovirale behandeling te beginnen.
De internationale START-studie heeft de voordelen van vroegtijdige start van antiretrovirale therapie aangetoond, maar er werd een follow-up op langere termijn van 4446 deelnemers uitgevoerd om na te gaan of de gezondheidsvoordelen van vroegtijdige versus uitgestelde antiretrovirale therapie toenamen, constant bleven of afnamen nadat deelnemers in de uitgestelde arm het advies kregen om met antiretrovirale therapie te beginnen. De primaire eindpunten van de studie waren het aantal deelnemers dat AIDS ontwikkelde, degenen die ernstige niet-AIDS-gerelateerde gezondheidsproblemen ontwikkelden, zoals ernstige hart- en vaatziekten, nierfalen, leverziekten en kanker, en degenen die stierven.
Voor deelnemers die vóór eind 2015 met antiretrovirale therapie begonnen, was het mediane CD4+-celaantal bij aanvang van de behandeling 648 cellen/mm³ voor de onmiddellijke arm en 460 cellen/mm³ voor de vertraagde arm. De vandaag gepresenteerde analyse vergeleek de primaire eindpunten van de studie vóór eind 2015 met die van de verlengde follow-up periode van 1 januari 2016 tot 31 december 2021. Tijdens deze laatste periode gebruikten de meeste deelnemers in de uitgestelde arm antiretrovirale therapie. Mensen in deze groep hadden een verlaagd CD4-getal en een iets hoger risico (21%) op ernstige gezondheidsproblemen of overlijden in vergelijking met de groep met een vroege behandeling. In totaal deden zich gedurende de vijf jaar follow-up 27 gevallen van AIDS voor in de groep met uitgestelde behandeling, vergeleken met 15 in de groep met vroege behandeling. Er waren ook meer ernstige niet-AIDS-gerelateerde gezondheidsproblemen: 88 tegen 76. Bovendien waren er 57 sterfgevallen in de eerste groep tegen 47 in de tweede.
Deze resultaten bevestigen dat antiretrovirale behandeling de gezondheid van een HIV-positieve persoon aanzienlijk verbetert en zijn of haar risico op het ontwikkelen van AIDS en ernstige gezondheidsproblemen vermindert, en dat vroegtijdige diagnose en behandeling essentieel zijn om deze voordelen te maximaliseren en het risico te verminderen, aldus de presentatoren.
Early HIV diagnosis and treatment important for better long-term health outcomes
Delen via e-mail