comments
Foto: Shutterstock
Het personeelstekort in de welzijns- en zorgsector loopt sneller op dan velen denken. "De druk neemt maand na maand toe", zegt werkgeversorganisatie Voka maandag in De Standaard.
"Dit zijn geen geleidelijke dalingen meer, dit is eerder een aardverschuiving", stelt Voka in een paper over de personeels¬tekorten in de welzijns- en ¬gezondheidszorg. De paper werd opgesteld door meer dan dertig werkgevers binnen de sector en waarschuwt voor de gevolgen van het "ongeziene tempo" waarmee het tekort aan arbeidskrachten toeneemt.
De Voka Health Community baseert zich onder meer op de spanningsindicator van enkele zorgberoepen van de VDAB. Die indicator geeft het aantal werkzoekenden per beschikbare vacature weer. Vooral de ¬cijfers voor verpleegkundigen zijn alarmerend. Was er in 2014 nog één werkzoekende per vacature, nu is dat 0,36. Op elke werk¬zoekende staan met andere woorden drie banen te wachten. Voor hoofdverpleegkundigen is de situatie nog dramatischer: voor elke werkzoekende staan bijna vijf ¬vacatures open.
"Als deze evolutie zich doorzet en het beleid ongewijzigd blijft, dan komt de werking van welzijn en zorg over vijf jaar serieus in het gedrang", schrijft Voka. Het voorziet dat 10 tot 20 procent van de jobs in welzijn en zorg niet in¬gevuld zullen geraken als er geen actie ondernomen wordt. "Met ¬andere woorden: welzijn en zorg komen in het gedrang."
Delen via e-mail
Voka zou zich de vraag moeten stellen waarom er zo'n tekort is. Het beroep van verpleegkundige is allesbehalve interessant: de studies voor de bacheloropleiding zijn met een jaar verlengd zonder ook maar enige tegemoetkoming, de onduidelijkheid over de toekomst van de HBO5-opleiding is groot en de banaba's worden niet meer gewaardeerd. Erger nog, de financiële stimulans voor de banaba's is afgeschaft en men spreekt er over om de banaba's te vervangen door extreem dure postgraduaten (er circuleren bedragen van 1900 tot 6000 euro inschrijvingsgeld), zonder dat de student dit geld ooit zal kunnen recuperen door een hoger loon. Niet alleen verliest de student 1 jaar loon door dat extra jaar studie, maar door de IFIC-regeling zal hij nooit meer verdienen dan iemand die na enkel de basisopleiding op een gespecialiseerde afdeling gaat werken. Bovendien wordt het verpleegkundig personeel absoluut niet gerespecteerd, noch door de steeds veeleisender wordende patënt, noch door de werkgevers, die steeds de kant van de vaak onterecht klagende patiënt kiezen en met een zo krap mogelijke personeelsbezetting een zo groot mogelijk aantal facturen willen genereren.