Foto: Shutterstock
De vraag die door dit Australische en Nederlandse onderzoek wordt gesteld is of opioïden echt nodig zijn voor alle soorten chronische pijn... De OPAL-studie is een gerandomiseerde, drievoudig blinde, placebogecontroleerde studie waaraan ongeveer 350 patiënten uit 157 praktijken voor eerstelijnszorg en spoedeisende hulp deelnamen. De opgenomen patiënten leden 112 weken of minder aan lage rug- of nekpijn. Ze werden gedurende 6 weken behandeld met 20 mg oxycodon of placebo. Na deze periode werden ze beoordeeld op de ernst van de pijn. De resultaten toonden aan dat er na deze periode geen significant verschil was tussen de twee groepen wat betreft pijnvermindering of pijnscore. Het aantal bijwerkingen was echter twee keer zo hoog in de behandelde groep als in de placebogroep. De schadelijke effecten van opioïden, variërend van constipatie en slaperigheid tot ernstige problemen zoals afhankelijkheid, verslaving, overdoses en zelfs overlijden door ongelukken, zijn algemeen bekend, aldus de auteurs. Ze erkennen bepaalde beperkingen, waaronder onvolledige gegevens door uitval van deelnemers en problemen met medicatietrouw, zoals het geval kan zijn bij andere onderzoeken naar medicijnen tegen rugpijn. Ze suggereren echter dat deze beperkingen waarschijnlijk geen significante invloed hadden op de belangrijkste resultaten van het onderzoek. Samengevat benadrukt deze studie het toenemende belang van niet-opioïde behandelingen en alternatieve benaderingen voor de behandeling van acute aspecifieke lage rug- en nekpijn. Opioïden brengen aanzienlijke gezondheidsrisico's met zich mee en het gebruik ervan moet opnieuw worden geëvalueerd gezien het beperkte bewijs van hun werkzaamheid en mogelijke nadelige gevolgen.
Delen via e-mail