Mediplanet/Pharmaplanet

Wetenschappers van de Universiteit Antwerpen (UA) hebben een nieuwe behandelingsstrategie voor MS-patiënten ontdekt. Een "innovatieve antiroestbehandeling" zou schade aan de zenuwcellen voorkomen. Dat meldt het internationale team rond professor Tom Vanden Berghe.

Bij personen met multiple sclerose valt het eigen afweersysteem de zenuwcellen in de hersenen aan. De meeste bestaande behandelingen voor MS vertragen het ziekteverloop, maar ze genezen de schade aan de zenuwcellen niet. "De nood aan een behandeling met de focus op bescherming van de cellen is dus groot", klinkt het bij de onderzoekers.

In een vroeg stadium van MS kan de beschadiging gedeeltelijk of volledig hersteld worden. Op lange termijn is herstel niet meer mogelijk. De schade aan de zenuwcellen wordt dan te groot en de cellen verliezen hun functie. 

Professor Tom Vanden Berghe en zijn team hebben de belangrijke speler ontdekt die verantwoordelijk lijkt te zijn voor de hersenbeschadiging. "De beschermende laag rond onze zenuwcellen roest geleidelijk aan weg bij MS", vertelt Vanden Berghe. "Dat biologische roestproces lijkt de zenuwcellen zelf aan te tasten."

Tegelijkertijd werkt professor Koen Augustyns (UA) al jaren aan een behandeling die biologische roest efficiënt kan blokkeren. De antiroestbehandeling van Augustyns blijkt nu heel efficiënt de schade aan zenuwcellen te voorkomen in een experimenteel model voor progressieve MS.

Bovendien lijkt de behandeling de aanval van het afweersysteem zelf af te remmen. "Die ontdekking, dat het afweersysteem een proces van biologische roest in gang zet die verantwoordelijk is voor hersenschade bij MS-patiënten, is een belangrijke stap vooruit in het begrijpen van het ziekteproces", aldus Vanden Berghe. "Dat we dit roestproces kunnen stoppen in preklinische modellen, schept hoop."

De komende jaren zullen de teams van Vanden Berghe en Augustyns inzetten op de ontwikkeling van nieuwe medicatie die gericht biologische roest in de hersenen kan tegenhouden. De veelbelovende resultaten werden bekomen binnen het doctoraatsonderzoek van Emily Van San.

Bron: belga