Foto: Shutterstock
Beste Collega's,
Beste Leden,
Zo startte Bruno altijd als hij een groep van zorgverleners toesprak.
Bruno overleed op 23 april ll. na meer dan 30 jaar aan het roer te hebben gestaan van Curalia. Eerst als algemeen directeur, daarna als voorzitter.
Deze fakkel zou hij doorgeven op de algemene vergadering van 26 mei.
Wij zijn met meer dan 20.000 leden bij Curalia. En sommigen zullen Bruno niet gekend hebben, anderen wel al eens gehoord hebben van hem… maar de velen onder jullie die hem gekend hebben, weten dat hij uit iedere porie van zijn lichaam Curalia ademde.
Bruno startte in 1988 bij Curalia, toen nog Voorzorgskas voor Apothekers.
Het RIZIV sociaal statuut kende al snel geen geheimen meer voor hem. Hij ging de hort op, zoals men zegt. Avonden bij beroepsverenigingen waren er veelvuldig.
Maar als een begenadigd spreker vond hij vooral bij de info-sessies voor de pas-afgestudeerden zijn biotoop. Jonge apothekers, jonge zorgverleners, begeesteren voor de ‘kleine’ Voorzorgskas voor Apothekers. Ze de info meegeven om goed hun professionele carrière aan te vangen, nieuwsgierig naar wat ze gingen doen of bij wie ze gingen werken.
Maar ook vooral die pint achteraf. Hij was niet voor niets, praeses van Farmaceutica in Leuven geweest. Velen onder jullie zullen deze kennismaking met Bruno en zijn ‘kaske’ nu nog herinneren…
Ook het contact met andere zorgverleners boeide hem enorm. Eén grote ledenvereniging van allemaal zorgverleners.
Dit was zijn droom.
Hij zei altijd: "Curalia, wij zijn een ‘onderlinge’. Dat is een soort coöperatieve, maar dan voor verzekeringsmaatschappijen. En iedereen is bij ons gelijk. Jong of minder jong, Nederlandstalig of Franstalig, zelfstandige of bediende, welke zorgverlener men ook is, wij maken hier geen onderscheid in."
Dit devies wordt nog steeds hoog in het vaandel gedragen bij Curalia.
En ja Bruno, wij zijn een grote ledenvereniging van allemaal zorgverleners.
Zij die met Bruno hebben samengewerkt, weten het. Hij was enthousiast, gedreven, met een zakelijk inzicht en soms een vleugje koppigheid.
Maar hij smeet zich vol. Soms lukte het niet, maar meestal wel.
Een warme gloed kon je dan gewaarworden bij hem, maar steeds met de nodige zelfrelativering.
De medewerkers van Curalia, intussen al een mooie ploeg van meer dan 60, bleven ook zijn wekelijkse goeiedag en respect krijgen.
Hij stond erop om bij iedereen eens te passeren, te informeren en te luisteren. Sociaal contact te hebben waarvan hij hield.
De uitstap met de medewerkers naar aanleiding van het 50-jarig bestaan van Curalia in 2018 was voor elk van hen, alsook voor Bruno, een hoogtepunt. Als voorzitter was hij hier bijzonder fier op.
Wij zullen Bruno, onze voorzitter, herinneren als een toffe, aangename, sociaal bewogen en competente man.
Wij zullen de vele mooie herinneringen koesteren.
Hij heeft vele stenen verlegd in de rivier… en wij danken hem hiervoor.
Maar zoals hij zei: ‘optimisme is a moral duty’.
Bruno, een dikke merci voor alles!
Wij gaan u missen.
Namens de Raad van Bestuur, het Directiecomité en de medewerkers van Curalia
Delen via e-mail