Foto: Shutterstock
De effecten van veroudering en externe factoren zoals blootstelling aan UV-straling op de huid worden algemeen erkend. Er is vastgesteld dat de huid onderhevig is aan meer droogte en een toename van rimpels naarmate de leeftijd vordert of de blootstelling aan de zon toeneemt.
Onlangs is een veelbelovende correlatie tussen tekenen van huidveroudering en de microbiota van de huid vastgesteld. Gegevens van 13 eerdere onderzoeken werden grondig geanalyseerd. Deze gegevens omvatten 16S rRNA-sequenties en overeenkomstige klinische huidgegevens voor meer dan 650 vrouwen tussen 18 en 70 jaar. Hoewel elk onderzoek zich in eerste instantie richtte op een specifiek aspect, zoals perioculaire rimpels of verlies van hydratatie, identificeerde deze meta-analyse trends met betrekking tot specifieke microben, waarbij werd gecorrigeerd voor variabelen zoals leeftijd.
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de microbiële samenstelling van de huid voorspelbaar verandert met de leeftijd. De huid ondergaat na verloop van tijd ook fysiologische veranderingen, zoals het verschijnen van rimpels en toegenomen droogte. Het uiterlijk van de huid varieert echter aanzienlijk van persoon tot persoon. Met behulp van geavanceerde statistische methoden werd een onderscheid gemaakt tussen microben die geassocieerd worden met tekenen van huidveroudering, zoals kraaienpootrimpels, en microben die simpelweg geassocieerd worden met chronologische leeftijd.
Uit deze analyse kwamen twee belangrijke trends naar voren. Enerzijds stelde het onderzoeksteam vast dat er een positief verband bestaat tussen de diversiteit van de huidmicrobiota en de aanwezigheid van laterale striae, erkend als een van de belangrijkste tekenen van huidveroudering. Aan de andere kant werd er een negatieve correlatie waargenomen tussen microbiële diversiteit en ongevoelig transepidermaal waterverlies, dat de hoeveelheid vocht meet die door de huid verdampt.
De onderzoekers hebben potentiële biomarkers geïdentificeerd die het waard zijn om te worden onderzocht als micro-organismen die van belang zijn bij het verder onderzoeken van deze trends. Hoewel het nog te vroeg is om causaliteit af te leiden of praktische implicaties te trekken, bieden deze bevindingen aanwijzingen voor een beter begrip van de interacties tussen de microbiota en huidveroudering.
Het team suggereerde wegen voor toekomstig onderzoek, waaronder het bestuderen van metabolieten die verband houden met huidveroudering, evenals meta-transcriptomics onderzoek om mogelijke doelen voor genetische manipulatie te identificeren. Er werd ook overwogen om diepere lagen van de huid te onderzoeken, aangezien de meeste onderzoeken zich richten op de oppervlakkige laag vanwege het gemak van het verzamelen van monsters.
Delen via e-mail