Mediplanet/Pharmaplanet

In een opiniebijdrage naar aanleiding van het assisenproces in Gent over de euthanasie van Tine Nys, pleit dr. Roel Van Giel, voorzitter van huisartsenvereniging Domus Medica, voor een grondige evaluatie van de euthanasiewet, zonder ze per definitie uit te breiden of terug te schroeven.

"Als huisartsenvereniging vinden we het natuurlijk zeer spijtig dat artsen, collega's die zijn opgeleid om mensen te helpen, voor assisen moeten komen. Toch spreken we ons niet uit over deze particuliere zaak. Of er in dit geval fouten zijn gemaakt, dat is een afweging die de voorzitter van het hof en de jury toekomt, die alle elementen van het dossier kennen. Domus Medica stapt evenmin mee in de complottheorieën over de redenen waarom deze case in een assisenzaal is terechtgekomen", stelt dr. Van Giel.

Domus Medica komt toch met een standpunt "omdat we een beetje onpasselijk worden van wat er nu gebeurt. (..) De huidige pletwals van meningen is misschien wel het maatschappelijke debat waarop we met z'n allen aandringen als het over euthanasie, abortus of andere bio-ethische kwesties gaat."

"Alvast één les hadden we beter veel eerder kunnen trekken. Ons land had nooit zo lang mogen wachten om zijn euthanasiewet te evalueren. Nederland, net als België een pionier in gelegaliseerde euthanasie, is al aan de derde evaluatie van zijn wet toe. Bij ons schijnt dat maar niet te lukken, omdat de zaak politiek te gevoelig ligt. Voorstanders van legale euthanasie vrezen dat evaluatie het pad naar afschaffen of terugschroeven effent. Tegenstanders zijn dan weer bang dat de wet dan juist zou worden uitgebreid. Het resultaat van al die stratego en koudwatervrees beleven we nu, elke dag, in elke krant en op elk scherm. Dat had niet gehoeven en eigenlijk is dat onvergeeflijk. In plaats van in te zoomen op drie artsen en twee zussen, hadden we met z'n allen beter n agedacht over het niet evalueren van onze euthanasiewet."

Domus Medica schrijft zich onverkort in de rechtsstaat in en dus ook in de euthanasiewet. "Wij, artsen en alle mensen die op deze manier een alternatief hebben voor zinloos en onterend lijden, mogen blij zijn dat ons land zo'n wet heeft. Toch staat die niet in marmer gebeiteld."

"Als dit proces één positief effect heeft, laat het dan dat zijn: dat het een brutale wake up-call mag wezen om per direct werk te maken van evaluatie. En niet één keer, maar op gezette tijden. Het zou vreselijk zijn mochten collega's naar aanleiding van een proces of bij gebrek aan heldere regels schrik krijgen om nog in te gaan op euthanasieverzoeken. Uiteindelijk gaat het maar om één ding: elke burger de kwalitatieve zorg te kunnen geven waar zij of hij van wieg tot graf recht op heeft. Als we die taak opnemen, dan heeft het proces toch nog enig nut gehad. Tine Nys, haar familie, onze collega's en de hele maatschappij verdienen dat", besluit dr. Roel Van Giel.