
Foto: Shutterstock
Onderzoekers hebben een reeks symptomen op lange termijn geïdentificeerd die kunnen worden ervaren door mensen die in het ziekenhuis zijn opgenomen voor een COVID-19-infectie.
Deze symptomen zijn onder meer vermoeidheid, kortademigheid, psychologische problemen - waaronder concentratie- en geheugenproblemen - en een algemene achteruitgang van de kwaliteit van leven.
Sommige patiënten, met name degenen die op de intensive care waren geweest, hadden symptomen die verband hielden met posttraumatische stressstoornis.
De nieuwe gegevens tonen aan dat de weg naar herstel voor sommigen maanden kan duren en dat het van vitaal belang is dat er revalidatiespecialisten beschikbaar zijn om hen te helpen. Dit onderzoek geeft inzicht in de behoeften van patiënten.
Het bouwt voort op eerdere werkzaamheden die de langetermijnbehoeften van patiënten met COVID-19 voorspellen, op basis van eerdere uitbraken van SARS-CoV-1 in 2002 en MERS in 2012. De gezondheidsproblemen zijn vergelijkbaar, maar dan op grotere schaal gezien het aantal getroffenen.
Overlevenden van COVID-19 werden in twee groepen verdeeld: zij die ernstig ziek werden en intensieve zorg nodig hadden (n=32) en zij die op een afdeling werden behandeld zonder intensieve zorg nodig te hebben (n=68).
Patiënten werden gecontacteerd door een lid van het ziekenhuisrevalidatieteam en kregen een reeks vragen over hun herstel en de symptomen die ze nog steeds ervoeren.
Het meest voorkomende symptoom was vermoeidheid. Meer dan 60% van de mensen die op een afdeling werden behandeld, meldden vermoeidheid, en een derde beschreef het als matig of ernstig. Bij patiënten die op de intensive care waren geweest, meldde 72% vermoeidheid. Daarvan zei meer dan de helft dat het matig of ernstig was.
Het tweede meest voorkomende symptoom was kortademigheid. Individuen in beide groepen meldden kortademigheid die niet bestond voordat zij COVID-19 opliepen. Dit aandeel was hoger in de ziekste groep, de intensive care groep, dan in de groep die op een afdeling wordt behandeld: 65,6% versus 42,6%.
Het derde meest voorkomende symptoom was neuropsychologisch. Uit het onderzoek bleek dat bijna een kwart van de mensen die op een afdeling waren geweest en iets minder dan de helft van de mensen die op de intensive care waren geweest, enkele van de symptomen van posttraumatische stressstoornis vertoonden.
Meer dan twee derde (68,8%) van de patiënten op de intensive care en iets minder dan de helft (45,6%) van de patiënten in de andere groep gaf aan dat hun algehele kwaliteit van leven was verslechterd.
De onderzoekers zeggen dat de revalidatiebehoeften van patiënten die geen ziekenhuiszorg hebben ontvangen, verder moeten worden bestudeerd.