Er wordt veel gesproken over de seizoensgebondenheid van de SARS-Cov-2 virale pandemie, maar niet alles wordt gezegd.
Op de korte termijn en tijdens de pandemische fase zijn NPI's de belangrijkste bepalende factor voor de ziektelast. De rol van de immuniteit zal echter op middellange termijn steeds belangrijker worden.
Onderzoekers in het tijdschrift Science erkennen dat ze niet weten hoe de sterkte of de duur van natuurlijke of van een vaccin afgeleide immuniteit voor SARS-CoV-2 eruit zal zien. De originaliteit van de studie is dat er naar de seizoenen wordt gekeken.
Deze studie geeft aan dat lokale variaties in het klimaat de eerste golf van de COVID-19 pandemie waarschijnlijk niet zullen domineren.
Onderzoekers gebruikten een eenvoudig model om de toekomstige incidentie van COVID-19 gevallen te projecteren -- en het niveau van immuniteit in de menselijke populatie -- gebaseerd op een reeks veronderstellingen over de waarschijnlijkheid dat individuen het virus in verschillende settings overbrengen. Zo houdt het model rekening met een verschillende duur van de immuniteit na infectie en met verschillende niveaus van bescherming tegen herinfectie. De onderzoekers hebben een interactieve versie van de voorspellingen van het model gepost op basis van deze verschillende aannames.
Zoals voorspeld vond het model dat de eerste piek van de pandemie grotendeels onafhankelijk is van de immuniteit, aangezien de meeste mensen er gevoelig voor zijn. Er is echter een breed scala aan epidemische patronen mogelijk naarmate de SARS CoV-2-infectie - en daarmee de immuniteit - in de bevolking toeneemt.
De aard van de immuunresponsen kan ook invloed hebben op de klinische resultaten en de last van ernstige gevallen die een ziekenhuisopname vereisen, vonden de onderzoekers. De hamvraag is de ernst van de latere infecties in vergelijking met de primaire infecties.
Belangrijk is dat de studie heeft aangetoond dat in alle gevallen een vaccin dat een sterke immuunrespons kan opwekken, het aantal volgende gevallen aanzienlijk kan verminderen. Zelfs een vaccin dat slechts gedeeltelijke bescherming biedt tegen secundaire transmissie zou grote voordelen kunnen opleveren als het op grote schaal wordt ingezet, zeiden de onderzoekers.
Het is bekend dat factoren zoals leeftijd en superpropagatie de verspreiding van de SARS CoV-2 beïnvloeden door individuen in dezelfde populatie verschillende immuunreacties te laten ondergaan of het virus in verschillende tempo's over te brengen. Uit de ontwikkelde modellen blijkt echter dat deze factoren geen invloed hebben op de kwalitatieve projecties van de toekomstige dynamiek van de pandemie.
De auteurs van de studie bestudeerden ook het effect van vaccinweigering. Hun model toonde aan dat personen die weigeren deel te nemen aan farmaceutische en niet-farmaceutische maatregelen om het coronavirus in te dammen, de inperking van het virus toch zouden kunnen vertragen, zelfs als er een vaccin beschikbaar is.
Het valt nog te bezien wie het eerst baat heeft bij deze vaccinatie?
Immune life history, vaccination, and the dynamics of SARS-CoV-2 over the next 5 years
Delen via e-mail