Er is ons al lang verteld dat Covid-19 weinig of geen effect heeft op kinderen, maar een studie in het Verenigd Koninkrijk kan het topje van een grote ijsberg zijn, omdat de omvang van de schade zelfs bij kinderen erger kan zijn dan tot nu toe werd gedacht.
In april 2020 heeft een kinderziekenhuis in Londen, Verenigd Koninkrijk, een toename van het aantal kinderen met een multisystemisch hyperinflammatoir syndroom (MIS-C) gekend. De kinderen hadden verschillende symptomen zoals koorts, hoofdpijn, buikpijn, uitslag en bindvliesontsteking. De klinische kenmerken en de laboratoriumresultaten vertonen enige overeenkomsten met de veelbesproken ziekte van Kawasaki, het Kawasaki-schoksyndroom of het toxische-schoksyndroom, hoewel het atypischer en ernstiger is.
Het kinderziekenhuis zag een ongekende groep kinderen met post-Covid-19 MIS-C. Voor de studie hebben de onderzoekers een retrospectief overzicht gemaakt van de klinische, laboratorium- en beeldvormingsresultaten van de eerste 35 kinderen onder de 17 jaar die in het kinderziekenhuis zijn opgenomen en die voldoen aan de casusdefinitie voor MIS-C. De kinderen werden toegelaten van 14 april tot 9 mei 2020, en omvatten 27 jongens en 8 meisjes, met een gemiddelde leeftijd van 11 jaar.
De meest voorkomende klinische presentatie was koorts, gevonden bij 33 (94%) van de kinderen, maag- en darmklachten waaronder buikpijn, braken en diarree bij 30 (86%) van de kinderen, huiduitslag (13 of 37%) en conjunctivitis (9 of 26%). Eenentwintig kinderen (60%) waren in shock. De klinische aandoening was ernstig genoeg om de behandeling op de kinderafdeling intensieve zorg te rechtvaardigen bij 24 van de 35 kinderen (69%), van wie er 7 (20%) mechanische beademing nodig hadden en 20 (57%) een behandeling met inotrope middelen.
Twee kinderen hadden extracorporale membraanoxygenatie (ECMO) nodig als gevolg van ernstige hartfalen. Uit laboratoriumtests bleek dat alle kinderen een abnormaal aantal witte bloedcellen hadden.
De studie identificeerde een patroon van post-Covid-19 beeldvormingsbevindingen met inbegrip van luchtwegontsteking, snel progressief longoedeem, kransslagaderaneurysma's en uitgebreide abdominale inflammatoire veranderingen in de rechter iliacale fossa.
Alle 35 kinderen hebben een röntgenonderzoek van de borstkas ondergaan vanwege koorts, sepsis of kenmerken van een multisystemische ontsteking. Negentien röntgenfoto's waren abnormaal, waarbij de meest voorkomende bevinding een verdikking van de bronchiale wand was.
De belangrijkste bevindingen op de CT van de borstkas waren basale consolidatie, of oedeem en longinzakking met pleurale effusies, of vochtophoping in de buitenste membranen van de longen.
Abdominale ultrasonografie onthulde ontstekingsverschijnselen in de rechter iliacale fossa, met mesenteriale vetvlekken, lymfadenopathie en verdikking van de darmwand, en vochtophoping in het bekken.
Dit duidt erop dat kinderen mogelijk ernstiger worden getroffen dan eerder werd gedacht en dat ook bij kinderen vaak verder onderzoek en follow-up nodig is.
Delen via e-mail